دیویی معتقد است که روش آموزش باید عملی باشد تا یادگیري را تعمیق بخشد مثلاً در آموزش حجمهاي هندسی، معتقد است که باید به طور عملی و در طبیعت به دنبال نمونههاي آنها بگردیم نه اینکه با یکسري مفاهیم نظري مطلب را انتقال دهیم. دیویی تاکید میکند که روش آموزشی باید با محتوا هماهنگ باشد تا بتواند یادگیري را ایجاد نماید .
دیویی روشهاي فعال در تعلیم و تربیت را مدنظر قرار میدهد و میگوید که روش فعال باید فهمیدن، اختراع کردن، بازسازي کردن، حرفهآموزي، کارها و فعالیتهاي عملی را گسترش دهد. دیویی با روشهاي سنتی مانند سخنرانی و حفظ کردن مخالف است و میگوید که این روشها معایب فراوانی دارند. دیویی یکی از روشهایی را که تاکید دارد روش کارگروهی و همکاري معلم و شاگردان با هم و یا شاگردان با یکدیگر است؛ زیرا این روشها میتوانند، شخصیت عقلی فراگیران را شکوفا سازند و مستلزم ارتباط محیط زندگیجمعی دانشآموزان است. دیویی معتقد است با روشهاي گروهی، کودکان با محیط، با همسالان و بابزرگسالان تعامل پیدا میکنند و میتوانند در رفع نیازهاي یکدیگر سهیم باشند.